Do 30 września 2022 r. przedłuża się obowiązywanie obecnych ograniczeń, nakazów i zakazów w związku z obowiązywaniem stanu zagrożenia epidemicznego w Polsce.
Czy lekarz medycyny pracy powinien zalecić pracodawcy, u którego sprawuje profilaktyczną opiekę nad pracownikami, aktualizację oceny ryzyka w zakresie dotyczącym koronawirusa? Większość pracodawców już aktualizowała ocenę ryzyka zawodowego przed wejściem w życie nowelizacji rozporządzenia w sprawie szkodliwych czynników biologicznych dla zdrowia w środowisku pracy oraz ochrony zdrowia pracowników zawodowo narażonych na te czynniki, ale wtedy jeszcze nie było koronawirusa.
W związku z malejącą liczbą chorych na COVID-19, szczepieniami oraz luzowaniem obostrzeń pojawiają się głosy, że rząd zamiast stanu epidemii wprowadzi stan zagrożenia epidemicznego. Do kiedy zatem obowiązują szczególne zasady dotyczące profilaktycznych badań lekarskich pracowników?
W okresie epidemii przeprowadzanie badań okresowych na podstawie przepisów szczególnych jest zawieszone. Pojawia się jednak pytanie, czy uwzględniając obecny trend spadkowy w zakresie epidemii, pracodawcy mają prawo kierować pracowników na badania okresowe, a placówki medycyny pracy, z którymi pracodawcy mają podpisane umowy powinny, je wykonywać?
W miarę wzrostu liczby przypadków infekcji wirusem SARS-CoV-2 u pracowników ochrony zdrowia pojawiły się apele o wprowadzenie przepisów prawnych umożliwiających rozpoznanie COVID-19 jako choroby zawodowej. Od początku były one bezprzedmiotowe, ponieważ jest to możliwe na podstawie obowiązujących już przepisów. Jak orzekać w takich przypadkach?
W okresie epidemii przeprowadza się badania wstępne i kontrolne, a zawieszeniu uległo jedynie realizowanie okresowych profilaktycznych badań lekarskich. W przypadku braku dostępności lekarza medycyny pracy takie badanie może przeprowadzić inny lekarz. Czy może to być lekarz, który nie jest zatrudniony w placówce medycznej, z którą pracodawca ma podpisaną umowę? Czy może to być lekarz prowadzący prywatny gabinet?
Biopatogeny, w tym wirus powodujący nową chorobę zakaźną COVID-19, przenoszą się m.in. przez powietrze w pomieszczeniach zamkniętych, w tym przez systemy wentylacyjno-klimatyzacyjne.
Osobą odpowiedzialną za stosowanie procedury jest pracownik techniczny zatrudniony w podmiocie leczniczym, a osobą nadzorującą jej stosowanie – kierownik placówki.
Deficyty poznawcze po COVID-19, nazywane „mgłą mózgową”, mogą trwać długo i stanowić element zespołu przewlekłego zmęczenia. Ocena psychologiczna umożliwia ich obiektywną ocenę i prognozę zdrowienia.
Pracodawca zwrócił się do lekarza medycyny pracy sprawującego profilaktyczną opiekę zdrowotną nad pracownikami z pytaniem, czy wystarczy, że w ocenie ryzyka wpisano czynniki biologiczne, kontakt z osobami trzecimi, zagrzybienie pomieszczeń i urządzeń klimatyzacyjnych, przeziębienia i alergie. Czy należy dopisać COVID-19?
Na skierowaniu na badania profilaktyczne jako czynnik biologiczny pracodawca wpisał SARS-CoV-2. Czy powinienem inaczej przeprowadzić badanie takiego pracownika i czy mam odnieść się do tego czynnika w swoim orzeczeniu?
© Wydawnictwo Wiedza i Praktyka
